Fundusze Emerytalne.
Struktura portfela
Otwarte fundusze emerytalne (OFE) stanowiQ kapitalowQ czesc nowego
systemu emerytalnego, tzw. II filar. IstotQ dzialalnosci Otwartych funduszy
emerytalnych jest gromadzenie i inwestowanie Srodkow pieniçznych czlonkow
OFE z przeznaczeniem na wyplatç emerytur czlonkom funduszu po osiQgniçciu
przez nich wieku emerytalnego. Srodki pieniçzne trafiajQ do OFE poprzez ZUS
w postaci czçsci skladek na Ubezpieczenie emerytalne: do OFE trafia 7,3%
podstawy wymiaru skladki na Ubezpieczenie spoleczne. Fundusze emerytalne
inwestujQ Srodki przeznaczone na przyszle emerytury na rynku kapitalowym.
Limity inwestycyjne funduszy emerytalnych sQ bardzo skrupulatnie regulowane
ustawowo. ZarzQdzajQcy funduszami emerytalnymi nie mogQ zdywersyfikowac
ryzyka kraju i wszystkie aktywa tych funduszy sQ inwestowane w Polsce.
Proporcje aktywow tych funduszy angazowanych w instrumenty dluzne i
udzialowe niewiele siç zmieniajQ i sq prawie stale w czasie. Znikome potrzeby
plynnosciowe tych funduszy powodujQ niski udzial w ich portfelach depozytow
krotkookresowych i innych instrumentow rynku pieniçznego. W efekcie,
najwiçksza czçsc aktywow funduszy emerytalnych byla i jest lokowana w
obligacjach Skarbu Panstwa. KolejnQ co do wielkosci czçsc aktywow stanowiQ
inwestycje w akcje spolek notowanych na GPW w Warszawie.
Cichy bohater sukcesu gospodarczego - czyli rola oszczçdnosci w
gospodarce.
Aktywa zgromadzone w ramach oszczçdnosci gospodarstw domowych sq
inwestowane w gospodarkç kraju. RosnQcy poziom inwestycji oszczçdnosci w
akcje spolek gieldowych, ich papiery dluzne , finansowanie rozwoju gmin i
tworzenie bazy kredytowej dla bankow poprzez wzrost bazy depozytow jest
tendencjQ ze wszech miar korzystnQ dla gospodarki polskiej. DoSwiadczenia
przeplywow kapitalowych w latach 90-tych wskazujQ ,ze najbardziej korzystny i
trwaly rozwoj gospodarczy jest budowany na oszczçdnosciach obywateli kraju.
Budowanie rozwoju na kapitalach zagranicznych jest bardziej ryzykowne. Jak
wykazaly doswiadczenia kryzysow finansowych lat dziewiçcdziesiQtych kapital
zagraniczny w czasach kryzysow „ucieka”, pozostawiajQc straty wSrod